Guna pakai konsep friendshoring

PADA pembentangan Belanjawan 2024, Perdana Menteri, Datuk Seri Anwar Ibrahim mencadangkan pemberian RM2.6 bilion dalam pelbagai bentuk subsidi dan insentif kepada pesawah serta nelayan. Ia kali pertama dalam belanjawan negara, perbelanjaan untuk sektor pertanian mencecah RM2 bilion. Sejak era bekas Perdana Menteri, Tun Abdullah Ahmad Badawi, kerajaan telah berusaha memperkasakan sektor pertanian dengan pengenalan pelbagai subsidi dan insentif bagi meningkatkan hasil. Namun, hasil pertanian negara masih sederhana dan tidak mampu menampung permintaan rakyat. Hal itu terbukti dengan kekurangan beras tempatan bulan lalu dan bekalan ayam yang tidak stabil sejak Oktober 2021. Salah satu faktor kekurangan bekalan beras adalah kerana pengeluaran beras putih tempatan di negeri-negeri tertentu terhad dan hanya pengeluaran padi di Sekinchan, Selangor yang tertinggi di seluruh negara. Pihak Institut Penyelidikan dan Kema-juan Pertanian Malaysia (MARDI) serta Jabatan Pembangunan Industri Padi telah mengetahui hakikat itu berdekad dahulu tetapi setelah sekian lama membuat penyelidikan, mereka masih tidak dapat mencontohi penanaman padi Sekinchan di kawasan jelapang padi lain. Tahun lalu, punca kekurangan telur ayam adalah disebabkan kejadian banjir dan perang Ukraine–Rusia yang mengakibatkan peningkatan harga bekalan makanan ayam.Hakikat yang Malaysia patut terima daripada gangguan bekalan makanan adalah negara tidak mampu menghasilkan komoditi diperlukan rakyat. Sekiranya bekalan hasil pertanian Malaysia masih mengalami gangguan selepas 2024, maka kerajaan patut mencari jalan penyelesaian alternatif yang mungkin tidak popular tetapi mampu menyelesaikan masalah keterjaminan makanan. Antaranya, beralih tumpuan mengusahakan industri pembuatan dan menggunakan hasil daripada industri tersebut untuk menampung kos bekalan makanan. Berasaskan dasar friendshoring yang mempunyai objektif untuk memastikan keterjaminan perdaga-ngan, Malaysia boleh mencapai kata sepakat dengan negara-negara ASEAN lain agar be-kalan makanan negara tidak diganggu. Misalnya, Malaysia boleh melabur dalam penanaman padi di Thailand dan membiarkan orang di negara itu menghasilkan padi. Cara kedua, Malaysia boleh menandatangani perjanjian dengan Thailand untuk membekal beras secara berterusan pada harga berdaya saing. Konsep friendshoring sama seperti isu air Singapura. Oleh kerana Singapura tidak mempunyai tanah yang cukup untuk membina empangan, mereka menandatangani perjanjian air Johor-Singapura 1962. Di bawah perjanjian tersebut, Singapura membayar sewa kepada Johor untuk tanah yang digunakan bagi kawasan tadahan air dan Singapura dibenarkan membina sebuah empangan di Sungai Lenggiu. Sehingga hari ini, Singapura masih membiayai kos untuk menyelenggarakan empangan Linggiu, sementara rakyat Singapura menikmati bekalan air berterusan. Frasa friendshoring muncul pada awal pandemik Covid-19 apabila Timbalan Pentadbir Agensi Pembangunan Antarabangsa Amerika Syarikat (AS), Bonnie Glick mengalami kesukaran mendapatkan bahan keperluan seperti ubat HIV dan vaksin malaria. Pengalaman itu menunjukkan kerapuhan rantaian bekalan global dan Glick mencadangkan syarikat-syarikat AS patut mengalihkan proses pembuatan serta penghasilan barangan dalam negara atau di negara-negara bersekutu dengan AS. Ketika itu Glick menggunakan frasa allied shoring. Frasa tersebut berkembang mengikut masa dan pada Jun lalu, kerajaan AS mula menggunakan ally serta friendshoring dalam laporan rasmi rangkaian bekalan. Secara singkat, friendshoring ialah proses pemindahan rantaian bekalan ke negara bersekutu lain, dengan risiko gangguan kepada bekalan adalah rendah. *Christine Cheah ialah seorang pemudi yang ingin mengangkat martabat wanita dalam kalangan masyarakat