Kebimbangan pelaksanaan IHR

KEMPEN menolak International Health Regulations (IHR) atau Peraturan Kesihatan Antarabangsa sedang berlegar-legar di media sosial. Isu dibangkitkan ialah kebimbangan tentang kedaulatan negara akan hilang termasuk kuasa Perdana Menteri dan Yang di-Pertuan Agong. Dikatakan Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) akan ada kuasa untuk tentukan pelaksanaan darurat, jenis ubat perlu diambil oleh setiap negara dan kewajiban mengambil vaksin. Namun, ada pandangan lebih ekstrem dengan mendakwa kononnya harta dan tanah akan dirampas serta badan akan dipasang cip komputer dengan keupayaan teknologi Bluetooth. Malah, ada memberikan pandangan perubatan Islam dan makanan sunnah juga akan dihapuskan jika negara menandatangani IHR. Bagaimanapun, saya serahkan kepada pembaca untuk membuat penilaian dengan pemikiran dan ilmu tentang segala dakwaan ditimbulkan itu. IHR telah diwujudkan pada 1951, ketika itu dikenali sebagai Peraturan Sanitari Antarabangsa (International Sanitary Regulations) bagi melawan enam penyakit berjangkit iaitu taun, wabak, demam berulang, cacar, tifus dan demam kuning. Peraturan yang diwujudkan itu adalah satu undang-undang antarabangsa melibatkan 196 negara, dengan 194 negara daripadanya merupakan ahli WHO. Menerusi Peraturan Kesihatan Antarabangsa 2005, ia menyediakan rangka kerja perundangan menyeluruh dalam meng-analisis hak dan kewajiban sesebuah negara mengendalikan tahap kesihatan awam serta kecemasan yang berpotensi merentasi sempadan. Umumnya, peraturan itu adalah untuk membantu masyarakat global mengehadkan risiko penyebaran penyakit akut ke seluruh negara luar. Tujuan diwujudkan bagi mencegah, melindungi, mengawal dan menyediakan tindak balas kesihatan awam terhadap penyebaran penyakit antarabangsa dengan cara terhad kepada risiko kesihatan awam. Ia juga bagi mengelak gangguan terhadap perdagangan antarabangsa. Ia turut mengalami pelbagai pindaan untuk disesuaikan dengan perkembangan semasa terutama melibatkan penyakit berjangkit. Justeru, beberapa pindaan terhadap IHR telah dicadangkan susulan penularan wabak Covid-19 yang melanda seluruh dunia pada 2020 dan masih berlaku sehingga hari ini. Mengikut data, hampir 700 juta penduduk dunia dijangkiti wabak tersebut dan telah mengorbankan kira-kira enam juta orang. Lima perkara digariskan IHR ialah mengukuhkan kebolehan negara untuk mengawal penyakit merentas sempadan di pelabuhan, lapangan terbang dan lintasan darat. IHR juga menggalakkan perdagangan dan pelancongan di negara-negara serta mencegah kemerosotan ekonomi. Selain itu, IHR mewujudkan sistem amaran awal bukan sahaja untuk penyakit tetapi apa sahaja yang mengancam kesihatan dan mata pencarian manusia. Pada masa sama, IHR membimbing negara untuk mengesan, menilai dan bertindak balas terhadap ancaman serta memaklumkan kepada negara lain dengan pantas. Menyediakan semua sektor kemungkinan kecemasan melalui penyelarasan dan perkongsian maklumat. Pada masa ini, kerajaan tidak akan memutuskan pendirian meratifikasi atau menolak Triti Pandemik Perjanjian Konvensyen Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO CA ) dan pindaan IHR 2005 sebelum 1 Disember. Ini kerana sesi rundingan dengan Intergovernmental Negotiating Body (INB) untuk hasilkan instrumen antarabangsa dikenali sebagai WHO CA dan Working Group on Amendments to the International Health Regulations (WGIHR) bagi pindaan IHR 2005 masih berjalan dan dijangka selesai pada April 2024. Kerajaan juga telah menyatakan pendirian bahawa kedaulatan dan autonomi negara tidak boleh dicabuli mana-mana pihak. Sebarang penggubalan undang-undang antarabangsa mesti tidak bertentangan Perlembagaan Perseku-tuan, memelihara kuasa Raja-Raja Melayu, Yang di-Pertuan Agong dan tidak melanggar hak asasi kebebasan rakyat. Kita berharap kerajaan dapat memberikan penjelasan lebih terperinci terutama melibatkan soal perundangan yang bakal memberi impak kepada negara. * Junhairi Alyasa ialah Pengarang Berita Sinar Harian