Setahun yang mencabar

PADA 3 September 1998, akhbar The Washington Post menyiarkan tajuk berita Malaysian Premier fires deputy who pressed for free-market plan – terjemahan – Perdana Menteri Malaysia singkir timbalan yang menggesa (dilaksanakan) pelan pasaran bebas. Perdana Menteri dimaksudkan ialah Tun Dr Mahathir Mohamad dan Timbalan, Datuk Seri Anwar Ibrahim. Ketika itu, media massa Barat menguar-uarkan Anwar sebagai pemimpin muda Islam yang liberal, pro-Barat dan mesra pasaran bebas. Kehebatannya dimanifestasikan oleh bangkangan beliau terhadap pelaksanaan kawalan terhad tukaran mata wang oleh Dr Mahathir, khususnya penambatan ringgit pada kadar RM3.80 bagi satu dolar Amerika Syarikat (AS). Anwar lebih cenderung kepada kaedah penyelesaian Tabung Mata Wang Antarabangsa (IMF). Memang waktu itu beliau menjadi pujaan media massa Barat dan peniaga Wall Street. Saya lihat sendiri beliau diberikan tepukan gemuruh ketika berucap kepada Council on Foreign Relations (CFR) di New York pada 1998. Namun, semasa lawatan Anwar kepada badan itu September lalu, laporan media massa mengatakan beliau ditegur pengerusi majlis kerana mengelak atau tidak menjawab soalan dikemukakan. Malah, sudah ada pemuja beliau mula mencurigai kelayakannya sebagai reformis, demokrat dan Renaissance Man. Beberapa hari lagi genaplah setahun beliau jadi Perdana Menteri dan Menteri Kewangan. Beliau mengangkat sumpah jawatan pada 24 November 2022. Perlu diulang sebut, Pakatan Harapan melarang Perdana Menteri memegang jawatan tambahan. Namun, Anwar mengetepikannya dengan turut menduduki kerusi Menteri Kewangan. Kalau kita masih ingat, sebaik sahaja mengangkat sumpah jawatan, Anwar berikrar akan mengutamakan kebajikan rakyat biasa. Seperti dinotakan oleh penyiar antarabangsa Al Jazeera ketika itu, bagi memenuhi ikrar tersebut, Anwar terpaksa menangani banyak cabaran ekonomi, daripada saki baki kesan pandemik Covid-19 kepada peningkatan kos sara hidup, kemerosotan nilai ringgit dan jurang kekayaan yang semakin melebar. Tidak dapat dinafikan kerajaan telah dan sedang mencuba meringankan beban rakyat dengan menambah serta memperbaiki pengagihan subsidi dan menyambung semula rantaian pembekalan yang putus ketika pandemik. Daripada retorik populis, beliau nampak seolah-olah sedang melancarkan perang kelas (class war) dengan menjadikan golongan yang beliau gelar maha kaya sebagai boogeyman atau musuh jadi-jadian. Penyokong kerajaan cepat memberi alasan bahawa Anwar mewarisi masalah masa lampau kronik ketika ekonomi dunia sedang dilanda kemerosotan. Bagaimanapun, masalah masa lampau dikatakan itu tidaklah seburuk yang sedang berlaku, khususnya sejak setahun lalu. Dalam hal ini, kita tidak dapat lari daripada merujuk kepada kadar tukaran ringgit berbanding dolar dan mata wang utama dunia lain. Kadar tukaran ringgit sepanjang tahun ini, nilainya jatuh daripada RM4.24 pada Januari kepada RM4.67, Jumaat lalu. Di satu peringkat, ia jatuh sehingga RM4.78. Serentak dengan itu, secara halus kita nampak pergerakan ke arah menyerahkan penentuan bekalan dan harga kepada pasaran. Boleh jadi ia adalah manifestasi dasar pro-pasaran dan free market Kerajaan Perpaduan. Walaupun inflasi keseluruhannya reda beberapa bulan kebelakangan ini, namun harga barangan tertentu naik mendadak dan bekalan hilang dari pasaran. Yang terbaharu, benih padi sah (BPS) dan gesaan agar harga gula dibenarkan naik. Dari sudut komprehensif, kita masih menanti penghakiman lebih positif daripada agensi-agensi penarafan antarabangsa. Setakat ini, mereka sekadar mengekalkan ‘rating’ lama. Kesimpulannya, manakala kita boleh memberi banyak alasan untuk bersimpati dengan kerajaan dan mengiktiraf komitmennya, penghakiman mutakhir adalah kemampuan menjana pertumbuhan ekonomi serta membahagikan kekayaan negara dengan lebih saksama. * Datuk A Kadir Jasin ialah Tokoh Wartawan Negara