Tuduhan kronisme racuni bumiputera

TAJUK berita Utusan Malaysia pada 13 Januari - Kesal hanya ada tiga bilionair Melayu&#039;. Yang kesal itu ialah Datuk Seri Ahmad Maslan yang merupakan Timbalan Menteri Kerja Raya merangkap Ahli Jawatankuasa Induk Kongres Ekonomi Bumiputera (KEB) 2024. Akhbar itu memetik Ahmad sebagai berkata, data ekonomi bumiputera termasuk senarai jutawan Malaysia yang disiarkan oleh majalah Forbes tahun lalu menunjukkan hanya ada tiga bilionaire Melayu daripada 50 individu disenaraikan. Sekelumit Melayu itu ialah Tan Sri Syed Mokhtar Albukhary, Tan Sri Syed Azman Syed Ibrahim dan Tan Sri Azman Hashim. Bukan daripada senarai orang kaya sahaja, Melayu dan bumiputera tertinggal jauh di belakang, malah dalam semua aspek ekonomi. Maaf cakaplah, kalau saya kata tidak percaya lagi dengan slogan ekonomi Melayu atau bumiputera. Sudah lama jadi retorik dan klise. Jika kita ikhlas memahami hal tersebut atau masih komited membangunkan masyarakat usahawan bumiputera, kita perlu berundur dan lihat keadaan pada 1980-an serta 1990-an. Ketika itu ada ramai usahawan besar bumiputera yang berjaya atau berpotensi berjaya. Generasi muda mungkin tidak tahu atau tidak pernah dengar nama seperti Allahyarham Tan Sri Syed Kecik Syed Mohamed Al-Bukhary, Tan Sri Ibrahim Mohamad atau lebih dikenali sebagai Ibrahim Promet, Tun Daim Zainuddin, Tan Sri Shamsuddin Abdul Kadir, Tan Sri Tajudin Ramli, Tan Sri Abdul Rashid Hussain, Tan Sri Wan Azmi Hamzah dan Tan Sri Abdul Halim Saad. Mereka merupakan hasil pertumbuhan ekonomi negara yang pesat, Dasar Ekonomi Baru (DEB), penswastaan dan kuasa politik Melayu yang digunakan dengan bermanfaat. Ketika itu sektor korporat bumiputera sudah cukup besar dan kuat untuk mempunyai dinamiknya sendiri. Tiba-tiba pada 1997/1998 berlaku dua krisis besar iaitu Krisis Mata Wang Asia dan perpecahan UMNO yang bermula dengan &#039;surat layang&#039; menuduh salah laku Timbalan Perdana Menteri ketika itu, Datuk Seri Anwar Ibrahim. Ia diikuti tikam belakang terhadap masyarakat perniagaan bumiputera oleh Ketua Pemuda UMNO masa itu, Datuk Seri Dr Ahmad Zahid Hamidi yang menuduh Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad mengamalkan kronisme dan nepotisme. Dalam sekelip mata, semua usahawan bumiputera sama ada tulen atau pseudo, dicap sebagai kroni dan menjadi bahan ejekan serta kebencian. Kerajaan menyiarkan senarai bumiputera yang mendapat projek, kontrak dan konsesi awam, sebahagian besarnya didakwa sebagai penyokong Anwar atau orang pilihan beliau. Gelaran kroni itu masih bernanah sehingga hari ini. Tiga malapetaka itu diekori dengan langkah kerajaan mengambil balik aset ramai usahawan bumiputera. Sebahagian besar harta itu diberikan kepada tabung pelaburan berkaitan kerajaan (GLIC) seperti Khazanah Nasional Berhad dan Kumpulan Wang Simpanan Pekerja (KWSP), manakala yang lain dijual kepada individu bumiputera serta pasaran terbuka. Dr Mahathir menyerahkan tugas memiliknegarakan semula aset bumiputera itu kepada orang kepercayaannya, Tan Sri Nor Mohamed Yackop yang merupakan ahli bank. Jadi, tidak hairanlah jika pendekatan beliau dalam menyusun syarikat-syarikat bumiputera itu adalah memastikan hutang dibayar balik. Alasannya mengelak sistem perbankan daripada runtuh. Sejak itu juga ramai usahawan bumiputera sama ada yang sudah bertapak atau baru bertatih menarik diri daripada perniagaan arus perdana kerana takut dilabel kroni dan diperas ugut oleh lintah darat dalam kalangan elit kuasa Melayu sendiri. Dengan semua itu, tidak hairanlah jika dunia korporat bumiputera bukan sahaja gagal mencapai matlamat 30 peratus pemilikan modal, malah semakin menguncup iaitu daripada 22 peratus pada 2008 kepada 17.2 peratus pada 2019. Jadi, tidak perlulah mana-mana pun pemimpin politik bumiputera terutama UMNO berpura-pura terkejut dan kesal. Harapan masyarakat usahawan bumiputera menjadi lebih cergas dan besar kini lebih mencabar dengan kerajaan cenderung ke arah pasaran terbuka serta penentuan harga oleh perimbangan bekalan dan permintaan. * Datuk A Kadir Jasin ialah Tokoh Wartawan Negara.