Lindungilah anak-anak Malaysia

SAYA ingin memberikan satu hipotesis garis panduan untuk meluluskan undang-undang zalim melalui Parlimen. Pertama, semasa menjadi pembangkang, anda berikan janji-janji bulan bintang tentang melindungi dan memperluas hak kanak-kanak termasuk keupayaan ibu untuk menurunkan kewarganegaraan kepada anak mereka yang dilahirkan di luar negara (sudah dinikmati oleh bapa). Bersama-sama dengan rakan sejawat (termasuk calon perdana menteri anda), dukung dan pertahankan Konvensyen Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Hak Kanak-Kanak dan nyatakan komitmen anda untuk memimpin dalam isu tersebut. Kedua, setelah memenangi pilihan raya umum dan membentuk kerajaan, umumkan dengan jayanya bahawa anda akan benar-benar melaksanakan salah satu reformasi itu - ibu akhirnya akan setara dengan bapa dalam menurunkan kewarganegaraan kepada anak-anak mereka! Organisasi masyarakat sivil akan menyampaikan ucapan tahniah mereka dan anda akan dipuji serta dihargai kerana mengatasi satu penganiayaan dalam sejarah. Ketiga, dedahkan agenda sebenar anda iaitu lebih banyak perkara lain berada dalam perancangan anda, selain daripada beberapa perkara yang telah diumumkan sebelum ini. Ya, anda katakan bahawa anda akan memberi golongan ibu kesaksamaan itu. Tetapi, anda juga perlu mengambil sesuatu yang lain. Anda memberikan sesuatu untuk faedah satu kumpulan kanak-kanak, pada masa sama anda memberikan kesukaran bagi sekumpulan kanak-kanak lain, khususnya anda membatalkan hak berperlembagaan yang diberikan kepada bayi terdampar - bayi yang ditinggalkan oleh ibu bapa mereka. Sehingga kini, mereka diberikan kewarganegaraan automatik secara kuat kuasa undang-undang tetapi anda ingin mengubah hal itu untuk memberikan kuasa membuat keputusan tentang pemberian kewarganegaraan kepada kementerian anda. Tentu sahaja, akan ada kecaman daripada organisasi masyarakat sivil. Tidak mengapa, kerana (keempat) anda sudah mengadakan kempen dan taklimat kepada insitusi lain (yang tidak mendengar hujah-hujah berlawanan) dengan tujuan menakut-nakutkan, menimbulkan kebimbangan keselamatan negara untuk membela anda. Ya, anda boleh menyatakan kerana sebuah institusi yang kebal telah bersetuju dengan cadangan anda. Ia tidak dapat diubah lagi kerana itu akan melanggar titah diraja tetapi realitinya anda adalah arkitek sebenar keseluruhan perancangan itu! Garis panduan di atas adalah satu hipotesis tetapi ia adalah sesuatu yang semakin kelihatan benar-benar berlaku kepada organisasi masyarakat sivil yang menentang kesungguhan kerajaan menggabungkan pindaan perlembagaan untuk dipertimbangkan oleh ahli-ahli Parlimen. Organisasi masyarakat sivil meminta kerajaan untuk sekurang-kurangnya memisahkan pindaan tersebut. Tindakan itu adalah lebih adil dan lebih demokratik tetapi menteri tetap kekal dengan keputusannya, dengan sengaja membuatkan kedua-dua organisasi masyarakat sivil dan ahli-ahli Parlimen berada dalam dilema moral yang sukar. BERJUANG Walaupun begitu, pihak yang telah lama berjuang untuk kesaksamaan ibu itu telah menyatakan bahawa mereka bersedia menangguhkan tuntutan mereka jika bayarannya adalah dengan merampas hak kanak-kanak. Sebagaimana ramai peguam dan aktivis, mereka mengakui bahawa pindaan melucutkan kewarganegaraan automatik kanak-kanak terdampar itu merupakan satu kezaliman serta satu serangan langsung terhadap Perlembagaan Persekutuan dan penghinaan terhadap nilai-nilai asas negara. Malah, tiada negara dalam dasawarsa ini telah meluluskan undang-undang yang menyukarkan kewarganegaraan untuk kanak-kanak. Pembatalan hak berperlembagaan adalah satu perkara besar. Saya hampir tidak dapat membayangkan kerajaan menimbangkan untuk menghapuskan hak-hak berperlembagaan daripada kumpulan lain. Tetapi kanak-kanak yang terpinggir - berbeza dengan kumpulan-kumpulan itu - tidak mempunyai platform politik untuk mempertahankan diri. Itulah sebabnya masyarakat sivil tercengang dengan pindaan yang dicadangkan itu. Apabila individu tanpa bernegara tidak mempunyai jalan jelas untuk mendapatkan kewarganegaraan, mereka menghadapi masa hadapan tanpa pendidikan awam, perbankan, perkhidmatan kesihatan dan pekerjaan. Hal itu pula meningkatkan risiko mereka terhadap eksploitasi dan pemerdagangan manusia. Dan inilah masalah sebenar yang mengancam keselamatan negara kita – bukannya menakut-nakutkan tentang kanak-kanak menjadi pengganas. Selain dari sudut kemanusiaan, kos ekonomi tidak memiliki kewarganegaraan juga harus dipertimbangkan. Satu kajian oleh pejabat Ahli Parlimen Subang pada 2019 menunjukkan kerugian tahunan yang dianggarkan sebanyak RM6 bilion disebabkan oleh penolakan kewarganegaraan kepada kira-kira 300,000 individu yang dilahirkan di Malaysia atau dilahirkan kepada ibu bapa warganegara Malaysia. Laporan tersebut menekankan keperluan mendesak untuk tindakan tegas menyelesaikan isu kewarganegaraan. Melaksanakannya akan memberikan faedah ekonomi, sosial dan kesihatan yang besar tanpa menimbulkan kos pentadbiran tambahan. Terdapat beberapa perkara lain tentang kekacauan itu yang dimaklumkan kepada saya tetapi mungkin saya tidak akan pernah dapat mengesahkannya. Salah satu daripadanya adalah penggabungan pindaan tersebut merupakan syarat daripada satu pemegang taruh penting kerajaan, yang keseluruhan kestabilan kerajaan bergantung padanya. Seperkara lagi, kerajaan kini berharap bahawa keseluruhan perkara itu akan menghilang setelah terlalu banyak berjanji kepada terlalu banyak pihak - dan oleh itu pindaan tersebut tidak akan diberi keutamaan dalam takwim Parlimen. Seiring dengan perubahan masa, keadaan akan membolehkan pengubahsuaian - sama seperti yang kita lihat dengan Rang Undang-Undang Kawalan Produk Merokok Demi Kesihatan Awam 2023. Pada peringkat ini, organisasi masyarakat sivil tidak lagi peduli apa pun alasannya, jika ia bermaksud menghentikan pelucutan kekal hak berperlembagaan kepada kumpulan paling rentan dalam masyarakat kita. * Tunku Zain Al-‘Abidin ialah Presiden Pengasas IDEAS dan Pemegang Amanah Yayasan Chow Kit