PM di Perkampungan Sunnah

KEHADIRAN Perdana Menteri, Datuk Seri Anwar Ibrahim menyampaikan ucaptama Perkampungan Sunnah ke-9, anjuran Jabatan Mufti Negeri Perlis menimbulkan persoalan menarik untuk dibahaskan. Anwar menganggap perbezaan pendapat atau khilaf dalam kalangan ulama boleh menjadi satu ‘rahmat’ dan membawa kebaikan sekiranya ia dikawal serta dijaga dengan baik, sekali gus menghindari pergeseran dalam kalangan masyarakat. “Kita harus bawa semangat sedemikian yang tidak membebankan rakyat untuk bercelaru (terhadap satu-satu isu) tetapi membawa pencerahan. "Bagaimana (mahu) ada islah, bagaimana (mahu) ada reform kalau tidak ada perbahasan, yang mana pendekatan itu adalah yang baik,” ucap Anwar. Menariknya, kehadiran Anwar kali ini berlaku hanya beberapa bulan selepas Timbalan Ketua Polis Negara, Datuk Seri Ayob Khan Mydin Pitchay membuat kenyataan bahawa ciri-ciri keganasan muncul dalam kalangan mereka yang tidak berpegang kepada aliran tauhid Asya&#039;irah dan Maturidiyah serta kelompok yang sering melabelkan amalan tertentu sebagai bidaah. Walaupun tidak merujuk kepada Perlis, namun kenyataan Ayob Khan telah ditafsirkan ramai orang sebagai merujuk kepada pendakwah dan cendekiawan dilabel sebagai Salafi dan sebahagian besar mereka bernaung di bawah Jabatan Mufti Perlis. Justeru, kehadiran Perdana Menteri di Perkampungan Sunnah, dengan sebahagian besar penceramah dan pembentang kertas kerja bukan daripada aliran tauhid Asya&#039;irah serta Maturidiyah, menunjukkan andaian dan tafsiran daripada kenyataan Ayob Khan itu tidak tepat. Mustahil Perdana Menteri dibenarkan hadir ke sebuah seminar yang mempunyai ciri-ciri pengganas (terrorism). Sekian lama niat murni Perkampungan Sunnah untuk mendidik dan membuka fikiran umat mengenai sunnah atau amalan-amalan Nabi Muhammad SAW dalam beribadah kepada ALLAH, diberi label ‘Perkampungan Wahabi’ bagi memberi gambaran negatif. Kemudian, label Wahabi dikaitkan dengan pengganas, sekali gus menyebabkan sebahagian orang tidak lagi berminat mendengar dan menilai pandangan yang bertentangan dengan amalan agama sedia ada. Sebahagian besar inti pati Perkampungan Sunnah sentiasa berkenaan meluruskan jalan agama dibawa Rasulullah tanpa terkeluar daripada pandangan empat mazhab terbesar Islam dalam bidang fiqh dan beribadah. Cuma bagi sebahagian besar Muslim di negara ini yang sudah terbiasa dengan aturan ibadah mazhab Imam as-Syafie mungkin rasa tidak puas hati. Lebih perit, ada sebahagian amalan ibadah yang kita warisi selama ini seperti kenduri arwah dan bacaan al-Fatihah untuk si mati tidak pun dianjurkan oleh Imam Muhammad bin Idris as-Syafie. Bagi sebahagian penceramah agama bersifat tradisional, kehadiran Perkampungan Sunnah yang membawa perspektif berbeza dengan aliran pemikiran Islam sedia ada di Nusantara ini mungkin sukar diterima. Apatah lagi apabila panelis ceramah dan forum menjadikan ucapan mereka seumpama acara akademik kerana sentiasa bersandarkan rujukan al-Quran, hadis berserta matan dan syarah ulama merentas mazhab. Pendakwah aliran konvensional harus menerima hakikat bahawa dunia telah berubah, jalan dakwah juga sudah berbeza. Jika dahulu pandangan penceramah agama dianggap dalil muktamad, kini umat Islam berminat mendengar alasan dan dalil atas sesuatu amalan ibadah serta hukum yang diputuskan. Pendakwah tidak harus melabelkan umat Islam yang bertanyakan dalil dan mempersoalkan hujah sebagai kumpulan tidak menghormati ulama, Wahabi dan sebagainya. Jika ada berasakan kerja dakwah sukar dengan persoalan-persoalan sedemikian, berhentilah menjadi pendakwah. Ulama dahulu dengan segala kekurangan mencari hadis sahih, pandangan para salaf selepas nabi sebagai bahan rujukan dan dalil. Mengapa pendakwah sekarang dengan bantuan internet, buku dan pengajian di universiti perlu mengecam mereka yang mahu tahu ketulenan sesuatu perkataan dan perbuatan nabi? Pada masa sama, pendakwah yang mendakwa mahu berpegang hanya kepada apa yang Rasulullah anjurkan perlu mengurangkan ketegangan dengan melunakkan pandangan. Jika dahulu sering melaungkan bidaah atas sesuatu perkara yang nabi dan sahabat tidak lakukan, mungkin perkataan sesuai di Nusantara ini ialah melabelkannya sebagai ‘tidak sunnah’. Biarlah tindakan berdakwah seperti kata pepatah Melayu, bagai menghela rambut dalam tepung, rambut jangan putus, tepung jangan terserak. * Jalil Backer ialah Presiden Angkatan Karyawan Nasional (Akar) Ikuti Channel rasmi Sinar Harian di WhatsApp supaya anda tidak terlepas berita-berita terkini daripada kami. Jom! Klik di sini!