Kalau tak produktif, bagaimana nak bersaing?

LAPORAN daya saing yang dikeluarkan oleh Institut Antarabangsa bagi Pembangunan Pengurusan (IMD) telah meriuhkan negara. Pelbagai komen dibuat pelbagai pihak berdasarkan naratif masing-masing. Seperti biasa, sasaran komen yang dibuat itu ialah kerajaan. Memanglah kerajaan bertanggungjawab mewujudkan suasana kondusif bagi membolehkan perniagaan berkembang dan bersaing dengan sihat. Di negara seperti Malaysia, kerajaan juga menjadi tonggak ekonomi melalui perbelanjaan kerajaan. Perkembangan ekonomi diperlukan oleh sektor swasta untuk mencari peluang dan juga mengembangkan perniagaan. Penilaian daya saing oleh IMD dibuat atas empat aspek – prestasi ekonomi, kecekapan kerajaan, kecekapan perniagaan dan infrastruktur. Oleh sebab antara isu yang dibangkitkan ialah kedudukan Indonesia dan Thailand lebih tinggi, elok kita teliti di ruang mana mereka lebih hebat. Jika diambil purata kedudukan empat perkara tersebut, yang jelas membezakan antara Malaysia dengan Indonesia dan Thailand ialah kecekapan perniagaan kita yang ternyata rendah. Tidak ada perbezaan ketara dari segi prestasi ekonomi dan kecekapan kerajaan. Malah, Malaysia unggul dari segi infrastruktur walaupun kedudukan kualiti pendidikan agak membimbangkan. Malaysia berada di kedudukan 53 dari segi produktiviti dan kecekapan perniagaan, sedangkan Indonesia berada di kedudukan 30 dan Thailand (42). Dari segi amalan pengurusan, Indonesia berada pada kedudukan ke-10, Thailand (15), sementara Malaysia hanyalah pada kedudukan ke-42. Indonesia unggul dari segi sikap dan nilai di kedudukan ke-12, Thailand (18), manakala Malaysia (40). Adakah keunggulan Indonesia dalam aspek pasaran buruh (kedua di dunia), Thailand (14) dan Malaysia (34) disebabkan bilangan tenaga kerja mereka ramai serta murah? Ia mungkin perkara disukai peniaga tetapi adakah ia bagus untuk rakyat? Aspek itu perlu diteliti dengan pelbagai perspektif. Yang nyata ialah kebanyakan perkara di atas hanya boleh diperkukuhkan sekiranya perniagaan kita sendiri yang berusaha untuk menjadi lebih unggul. Mereka tidak memerlukan sesiapa untuk menyedari perkara tersebut. Adat berniaga kena bersaing dan perniagaan berjaya ialah yang membina daya saing dengan kemampuan sendiri tanpa bergantung harapan kepada orang lain. Jika kerajaan atau pihak lain mahu membantu, itu adalah bonus. Jangan jadikan bantuan kerajaan sebagai pra-syarat kejayaan perniagaan. Itu adalah sikap yang membawa risiko. Satu aspek – Malaysia berada pada kedudukan kedua di dunia ialah harga dalam penilaian prestasi ekonomi. Adakah ia disebabkan harga barangan kita yang murah dan rendah? Yang menakutkan saya ialah jika murahnya barangan dalam ekonomi kita, dibaca bersekali dengan tahap kecekapan perniagaan dari segi produktiviti, amalan pengurusan, sikap dan nilai seperti dirujuk di atas. Rumusannya mungkin jadi seperti ini – perniagaan kita tidak produktif, diuruskan dengan kaedah tidak kompetitif dan kita ada masalah sikap serta nilai yang akhirnya mengeluarkan produk yang rendah harganya. Sekiranya IMD sudah membantu kita dari segi menyerlahkan aspek mana yang perlu diperkukuhkan oleh sektor perniagaan kita, nak tunggu apa lagi? Pemilik perniagaan akan menikmati hasil daya saing tinggi. Itu seharusnya menjadi faktor motivasi yang menyebabkan mereka berusaha meningkatkan produktiviti, mengurus dengan lebih baik dan membentuk sikap serta nilai yang positif. Perkara-perkara di atas mungkin memerlukan pelaburan baharu. Maka, mereka kena berani mengambil risiko dengan menyuntik modal jika mahu menjadi perniagaan ada daya saing tinggi dan perniagaan lebih lestari. Seperti kata Einstein: “Kegilaan ialah mengharapkan hasil berbeza dengan usaha yang sama.” * Datuk Nik Mohd Hasyudden Yusoff ialah bekas Ketua Pegawai Eksekutif Tabung Haji