Euforia di United Kingdom

CUACA mendung diiringi hujan renyai-renyai pada pagi Jumaat lalu memberi kesan berbeza kepada dua parti utama yang mencipta sejarah tersendiri pada pilihan raya umum (PRU) United Kingdom (UK) 2024. Bagi pemimpin Parti Konservatif atau Tory, ia seperti tangisan perpisahan daripada kerusi pemerintahan tetapi bagi Sir Keir Starmer dan Parti Buruh, tentulah ia hujan rahmat apabila berjaya memiliki semula Downing Street setelah hampir 20 tahun. Rishi Sunak bukan sahaja mencipta sejarah menjadi Perdana Menteri pertama UK daripada keturunan British Asia dan termuda, malah partinya juga terpaksa menghadapi kekalahan terburuk dalam sejarah PRU negara itu tetapi kekalahan itu bukanlah hal yang mengejut. Pakar pengajian politik dari Strathclyde University, Profesor John Curtice beberapa kali sehinggalah mendekati PRU telah menjangkakan Parti Konservatif bakal kalah teruk pada PRU UK ke-58. Parti Buruh pula dijangka menang besar selepas kali terakhir menjadi kerajaan di bawah Tony Blair sehingga 2010. Bukan sahaja penyokong Parti Buruh tetapi majoriti rakyat UK turut mengalami euforia dengan keputusan PRU kali ini, cuma ia bukanlah sangat tentang meraikan kemenangan Parti Buruh, sebaliknya mereka sakan meraikan kejayaan menyingkirkan Sunak dan partinya dari Downing Street. Ada yang berpandangan, isu Gaza menjadi penyumbang kemenangan Parti Buruh. Mungkin ada benarnya jika dilihat pada kerajaan Sunak yang terus bersubahat dengan Israel untuk melenyapkan Palestin. Tetapi pendirian Starmer dan partinya terhadap Palestin serta Gaza juga bukanlah begitu jelas. Malah, tiga calon Parti Buruh dikalahkan calon bebas yang lantang memperjuang isu Gaza di sekurang-kurangnya lima kawasan pilihan raya. Yang buat rakyat begitu marah dengan Parti Konservatif lebih kepada kegagalan menunaikan harapan dan janji kepada rakyat UK. Sebenarnya agenda reformasi UK terutama melalui Brexit adalah naratif paling berkesan Parti Konservatif sehingga berjaya menawan hati pengundi UK pada PRU ke-54 dan membentuk semula kerajaan selepas tiga penggal dikuasai Parti Buruh. Bagaimanapun, setelah empat penggal memerintah, rakyat berasakan kualiti keseluruhan kehidupan di UK semakin memburuk. Bukan sahaja kos sara hidup terus meningkat, kualiti perkhidmatan asas seperti hospital dan pengangkutan awam kian merudum. Kadar inflasi mencanak naik selepas Brexit dan lebih teruk selepas pandemik Covid-19. Harga makanan sahaja naik 30 peratus secara purata. Kos tenaga elektrik dan gas juga naik lebih 50 peratus dalam tempoh tak sampai dua tahun. Masalah kedatangan pendatang asing berterusan. Itu belum masuk krisis perumahan menyebabkan harga sewa dan beli yang tak masuk akal. Kini memiliki rumah bagi penduduk UK adalah hal mustahil kecuali mereka yang datang daripada golongan terkaya. Akhirnya, rakyat mula sedar keputusan untuk keluar dari Kesatuan Eropah (EU) lebih banyak membawa musibah kepada UK. Tiada apa yang boleh diundur kecuali menghukum parti itu melalui PRU ke-58. Kemenangan besar juga dicatat Parti Demokrat Liberal. Selain itu, ada beberapa pemerhatian menarik pada PRU UK kali ini. Pengundi Islam semakin ramai mengundi. Sebanyak 50 kawasan dengan penduduk Islam terbesar di UK menyumbang lebih 329,000 undi. Parti Buruh juga kalah di beberapa kawasan pilihan raya dengan penduduk majoriti beragama Islam. Suella Braverman masih kekal menjadi sebutan ramai apabila berjaya bermain dengan emosi rakyat negara itu. Selepas partinya kalah, beliau tanpa perasaan berkata ‘maafkan saya kerana parti saya gagal mendengar suara rakyat’. Beliau dilihat cuba cuci tangan daripada kesalahannya sendiri yang melonjakkan kebencian rakyat terhadap parti tersebut terutama dengan memainkan sentimen perkauman. Liz Truss pula mencatat rekod menjadi bekas Perdana Menteri UK yang pertama kalah dalam sejarah demokrasi moden UK. Ramai bersetuju kenyataan Curtice bahawa kemenangan Parti Buruh bukanlah kerana mereka disukai pengundi. Mereka hanya ingin ‘tukar kerajaan’. Pun begitu, ribuan penduduk tua muda tetap berkumpul dan bersorak kepada Starmer yang tiba di No.10 Downing Street untuk menyampaikan ucapan pertamanya sebagai Perdana Menteri UK. Ucapan beliau kedengaran ringkas, namun begitu memikat hati rakyat. Tiada janji manis bulan bintang diberikan. Hanya komitmen untuk terus bekerja keras demi membina semula keyakinan rakyat dan memulihkan UK agar menjadi negara yang menawar kehidupan lebih baik. Sekali imbas, apa dilalui di UK sekarang tidak begitu jauh dengan apa yang rakyat Malaysia pernah lalui ketika Pilihan Raya Umum ke-14 (PRU14). PRU yang menjanjikan segunung ‘harapan’ untuk Malaysia yang lebih baik tetapi sama ada harapan itu menjadi kenyataan akhirnya terpulanglah kepada kita untuk menilainya. * Wan Izar Haizan ialah pelajar PhD di Centre for Environmental Policy, Imperial College London. Beliau merupakan penulis novel dengan nama pena Michiko Ohara