Solidariti Olimpik Paris 2024

KETIKA artikel ini ditulis, Malaysia telah meraih dua pingat gangsa pada Sukan Olimpik Paris 2024. Aaron Chia dan Soh Wooi Yik mengulangi pencapaian mereka dengan menyelamatkan empat mata perlawanan dalam set kedua menentang pasangan Denmark, manakala Lee Zia Jia menang pingat Olimpik pertamanya, mengalahkan Lakshya Sen dari India. Kita tentunya berbangga dengan seluruh skuad badminton negara dan kini kita akan menyokong atlet lain dalam beberapa hari terakhir temasya termasuk The Pocket Rocketman, Datuk Mohd Azizulhasni Awang. Beliau sebelum ini telah memenangi pingat gangsa di Rio de Janeiro pada 2016 dan pingat perak di Tokyo pada 2020. Jadi, secara logiknya untuk beliau adalah merealisasikan pingat emas pertama negara kita kali ini. Seperti biasa, sokongan terhadap mereka yang mengibarkan bendera negara kita telah mencetuskan semangat patriotisme daripada rakyat Malaysia pelbagai latar belakang, diketuai oleh rakan senegara di Paris yang mengenakan baju Melayu, bersenjatakan kompang dan bersedia menyanyikan lagu Negaraku. Semangat meluap-luap itu sehingga ke tahap – rakan-rakan sekerja saya tiba-tiba bermain badminton berbanding peningkatan minat terhadap sukan seperti padel dan pickleball (ingin saya tegaskan sebagai penasihat kepada Persatuan Pickleball Negeri Sembilan, ia telah dimainkan dengan penuh minat di Kelab Diraja Sungei Ujong di Seremban jauh lebih lama sebelum ia menjadi kegemaran pempengaruh media sosial!). Semua keterujaan Olimpik bertepatan dengan ketibaan rakan-rakan Felo Eisenhower saya di Kuala Lumpur – pada 2013 seramai 23 orang daripada kami berkumpul di Philadelphia dan menghabiskan enam minggu melawat individu serta organisasi berkaitan dengan kerja kami di negara asal – dalam kes saya, pembuat dasar dan badan pemikir – dan sekali-sekala kami bertemu kembali, menggabungkan elemen kerja serta budaya. Perhentian pertama di ibu pejabat Institut Demokrasi dan Hal Ehwal Ekonomi (IDEAS). Saya menayangkan perlawanan separuh akhir badminton beregu wanita di televisyen pejabat ketika rakan-rakan dari Indonesia, Singapura, Vietnam, Thailand dan Filipina mula tiba. Sebelum majlis rasmi bermula, mereka semua bersorak dengan kuat untuk pasangan negara. Dalam ucapan selamat datang, saya menyebut memandangkan Malaysia bakal menjadi Pengerusi ASEAN tahun depan, sesuai solidariti Asia Tenggara begitu kuat (rakan-rakan Indonesia nampaknya telah melupakan kekalahan mereka kepada pasangan negara di peringkat kumpulan). Berjalan-jalan Kami membawa kumpulan berkenaan berjalan-jalan di sekitar kawasan lama Kuala Lumpur dan keesokan paginya mereka mendengar daripada Think City tentang rancangan berterusan bagi memulihkan ruang bandar kita. Kemudian kami ke kawasan luar bandar khususnya Seri Menanti. Saya menunjukkan mereka sekitar Istana Lama sebelum aktiviti menunggang kuda dan memanah di Ladang Alam Warisan pada waktu petang, diikuti keesokan harinya dengan aktiviti di Homestay Kampung Lonek. Walaupun saya berusaha menonjolkan nanas MD2 di Lembah Seri Menanti, mereka lebih teruja dengan durian. Hujung minggu diakhiri di Putrajaya, di mana soalan mengenai federalisme dan kerajaan berperlembagaan mengalir lancar daripada pelajaran sejarah yang saya sampaikan di kampung halaman saya. Sebenarnya cara kita berjaya menggabungkan institusi pemerintahan tradisional dan moden menjadi satu titik utama rasa ingin tahu serta kekaguman daripada rakan-rakan terutama ketika membincangkan detik pergolakan politik dialami di setiap negara. Walaupun sifat sukan menyatukan, masih ramai tidak mengutamakan sukan, malah ada yang sengaja mengabaikannya. Hanya beberapa minggu sebelum pembukaan Sukan Olimpik, terdapat rusuhan di Paris berikutan pilihan raya Parlimen Perancis (yang tidak memberikan keputusan diharapkan oleh Presiden Emmanuel Macron). Di United Kingdom, terdapat protes ganas dicetuskan oleh kumpulan sayap kanan sebagai tindak balas terhadap kepercayaan palsu bahawa seorang Muslim bertanggungjawab ke atas kes serangan pisau di sebuah studio yoga dan tarian bertemakan Taylor Swift di Southport, yang menyebabkan tiga kanak-kanak terbunuh. Dan di Amerika Syarikat, pencalonan Kamala Harris sebagai calon parti Demokrat telah menggalakkan kedua-dua pihak ekstrem politik di sana. Bagi mereka, menuntut semula bendera mereka memerlukan tindakan politik dan hasutan yang tersusun, bukannya menyokong atlet yang memakai pakaian dengan warna kebangsaan mereka. Saya mula risau keterujaan terhadap Olimpik agak perlahan untuk bermula tahun ini dan komen mengenai pakaian rasmi agak negatif pada mulanya (walaupun saya suka baju badminton ala Mondrian kita). Malaysia boleh! selalunya akan dilaungkan dengan paling kuat semasa acara sukan dan ia akan menjadi tanda kebimbangan besar jika ramai rakyat Malaysia menjadi tidak peduli terhadap mereka yang berusaha keras membawa kegemilangan kepada negara kita. Syukurlah ketika temasya ini hampir ke penghujung, saya gembira untuk mengatakan bahawa setiap rakyat Malaysia yang saya temui dari bandar diraja hingga ke ibu negara tanpa ragu-ragu sangat bersemangat tentang atlet negara kita. * Tunku Zain Al-‘Abidin ialah Presiden Persatuan Squash Negeri Sembilan