Dua tahun Kerajaan Perpaduan

DATUK Seri Anwar Ibrahim kini genap dua tahun menerajui Kerajaan Perpaduan, satu pencapaian signifikan dalam landskap politik Malaysia yang semakin kompleks. Walaupun kepimpinannya sering dihentam dengan isu sokongan Melayu-Islam, komitmen terhadap reformasi dan tadbir urus serta serangan-serangan peribadi yang remeh-temeh dan tiada fungsi, terdapat banyak kejayaan wajar dihargai. Dalam tempoh dua tahun, empat aspek berikut – kejayaan membentuk Kerajaan Perpaduan, peningkatan pelaburan asing langsung (FDI), reformasi subsidi bersasar dan komitmen terhadap autonomi Sabah serta Sarawak – memperlihatkan kemampuan Anwar memimpin negara ke arah kestabilan dan pembangunan. Kejayaan Anwar membentuk Kerajaan Perpaduan selepas Pilihan Raya Umum ke-15 (PRU15) bukanlah tugas mudah. Dalam landskap politik negara yang kian terpolarisasi, kemampuan mewujudkan kestabilan politik pasca-PRU15 adalah satu pencapaian luar biasa. Walaupun sering dilabelkan sebagai rapuh, Kerajaan Perpaduan berjaya bertahan selama dua tahun, membuktikan kemampuan diplomasi Anwar dalam mengimbangi tuntutan pelbagai pihak tanpa mengorbankan ideologi masing-masing. Ia berlaku selepas kita menyaksikan bagaimana sukarnya membentuk kestabilan politik dengan gabungan parti-parti yang berlainan aspirasi pasca PRU14. Terdapat kritikan bahawa pentadbiran ini lambat membuat keputusan. Walhal sebenarnya ia mencerminkan pendekatan inklusif yang mengutamakan musyawarah. Dalam politik demokrasi, kompromi bukanlah kelemahan tetapi kekuatan yang memastikan keputusan lebih menyeluruh dan adil, khususnya dalam suasana kompromi serta kerjasama politik di Malaysia yang semakin berubah dalam konteks kerajaan campuran. Dari sudut ekonomi, pentadbiran Anwar berjaya mengembalikan daya tarikan Malaysia sebagai destinasi pelaburan asing. Peningkatan FDI mencerminkan kepercayaan pelabur terhadap dasar-dasar ekonomi diperkenalkan termasuk komitmen terhadap tadbir urus yang baik dan integriti. Walaupun dikritik oleh pihak pembangkang, pencapaian itu menjadi bukti keberkesanan Anwar dalam memulihkan keyakinan global terhadap Malaysia. Langkah tersebut telah membantu memperkukuhkan ekonomi negara, membuka peluang pekerjaan dan meningkatkan daya saing Malaysia di peringkat global. Ia wajar dianggap sebagai satu kelebihan. Dasar subsidi bersasar pula antara langkah paling berani dalam pentadbiran Anwar. Matlamatnya bagi mengurangkan ketirisan dan memastikan bantuan sampai kepada golongan memerlukan. Walaupun pendekatan itu kurang popular, ia adalah reformasi penting bagi menjamin keadilan sosial dan kelestarian kewangan negara. Kritikan bahawa dasar tersebut dilaksanakan terlalu perlahan perlu mengambil kira hakikat reformasi seperti itu memerlukan perancangan rapi dan perlaksanaan teliti bagi mengelak ketirisan kewangan melalui pengagihan sumber yang cekap. Anwar telah menunjukkan komitmen terhadap dasar ekonomi jangka panjang yang mampan dan inklusif — memberi manfaat serta keadilan sosial kepada rakyat secara menyeluruh. Dalam isu Perjanjian Malaysia 1963 (MA63), pentadbiran Anwar telah mengambil langkah konkrit untuk memperkukuhkan autonomi Sabah dan Sarawak. Contohnya, pemberian kuasa kawal selia gas kepada Sarawak dan usaha mempercepatkan penyelesaian isu royalti minyak di Sabah mencerminkan komitmen pentadbiran terhadap isu-isu penting tersebut. Walaupun tindakan Anwar dikritik sebagai ‘membeli masa’, pendekatan beliau yang berhati-hati menunjukkan kepekaan terhadap hubungan antara kerajaan pusat dan negeri. Ia turut dilihat sebagai langkah praktikal bagi menyelesaikan isu-isu telah lama tertangguh, menunjukkan keupayaan beliau untuk memahami keperluan spesifik Sabah dan Sarawak. Langkah itu sememangnya diperlukan bagi memupuk perpaduan nasional antara wilayah yang lebih kukuh dan harmoni. Jelaslah, sebagai Perdana Menteri, Anwar menghadapi cabaran politik yang kompleks dan unik. Namun, pendekatan pentadbiran beliau yang pragmatik dan inklusif telah menghasilkan pencapaian signifikan dalam masa singkat. Kejayaan itu harus dilihat sebagai asas kukuh untuk membawa Malaysia ke arah masa depan lebih stabil dan progresif, selaras dengan citra serta aspirasi negara kita yang berbilang bangsa. * Mujibu Abd Muis Pensyarah Kanan Sains Politik Fakulti Sains Pentadbiran & Pengajian Polisi (FSPPP) Universiti Teknologi Mara (UiTM)